Deze week begon goed. Zondag en maandag had ik opvallend minder last van mijn been. Ik ben in het weekend begonnen met rugoefeningen die Sylvia destijds eens had gekregen van een fysiotherapeut. De medicijnen die ik tegen de pijn slik, lijken niet of niet veel te helpen en de manueel therapeut heeft ook niet de oplossing. Maar omdat de manueel therapeut denkt dat de klachten toch uit de rug voortkomen, heb ik geprobeerd mijn rug te versterken door de oefeningen. En die lijken dus te helpen. Maar als ik dinsdag na de manueel therapeut ben geweest en deze alleen maar heeft gekeken hoever ik beide benen nu kan rekken en strekken voordat het pijn doet, komt de pijn alweer opzetten. En die verdwijnt ook niet meer! Nadat ik woensdag kort op het werk ben geweest, doet het weer flink pijn. Daarbij begint de duizeligheid ook weer terug te komen. Die blijft helaas ook langere tijd weer aanwezig.
Zeer frustrerend! En dus probeer ik te analyseren wat ik deze week anders heb gedaan, zodat ik daar rekening mee kan gaan houden. Komt het doordat ik op het werk ben geweest, al was het maar kort? Ben ik thuis te druk? Maal ik teveel in mijn hoofd? Beweeg ik misschien juist te weinig of verkeerd???? Ik heb werkelijk geen idee!!! Alle mogelijkheden lijken onlogisch. Als ik deze problematiek op het Roessingh bespreek, is er ook een jonge meid aanwezig die luchtig opmerkt "ik probeer al 3 jaar te ontdekken waar het door komt, dus veel succes!". Niet echt het antwoord waarop ik gehoopt had. Is het dan toch echt iets waar ik mee moet leren leven?! Volgens de therapeut van de afdeling arbeid moet ik vaker pauze nemen, ongeveer om het half uur.... Niet erg praktisch en het past ook niet echt in mijn aard. Maar misschien is het toch wel verstandig.
De vermoeidheid en duizeligheid vind ik nog niet zo'n ramp, maar moeten leren leven met pijn vind ik niet zo'n prettig vooruitzicht. Gisteren ben ik vergeten mijn medicatie in te nemen. Toen ik er vlak voor het naar bed gaan nog aan dacht, leek het me wel eens zinvol om te kijken wat het verschil zou zijn. Vooral omdat ik het idee heb dat het niet werkt. Mmm, misschien was dat toch niet zo heel verstandig. De pijn lijkt vandaag toch wel heftiger. Volgende week neemt de revalidatiearts contact met me op om te horen hoe het gaat met deze medicatie. Ik verwacht dat we een alternatief gaan proberen, al hebben veel alternatieven bepaald geen prettige bijwerkingen... Ik ben er nog niet gerust op.
Eerst maar eens van het weekend genieten. Wie weet gaat het volgende week wel weer een stuk beter....
vrijdag 23 maart 2012
dinsdag 6 maart 2012
De bedrijfsarts
Deze week heb ik weer wat voortgangsgesprekken met de verschillende artsen gevoerd.
Gisteren ben ik eerst bij de revalidatiearts van het Roessingh geweest. Ik had verwacht daar precies te zullen horen welke therapie we nog zouden gaan volgen en hoelang. Helaas, de waarheid bleek iets vager.... De arts gaf aan in overleg te zullen gaan met de therapeuten waarbij ik de sport volgde en de therapeut die de spiegeltherapie verzorgde (ergotherapie). Die therapieën waren heel plotseling gestopt, zonder dat het mij en de therapeuten precies duidelijk was waarom. Het bleek nu dat het komt door de zogenaamde zorgpaden. Deze zorgpaden duren een bepaalde tijd, 6 weken. Aan het einde van die periode moet er bepaald worden hoe verder. Maar de arts was op dat moment op vakantie en het overleg had dus toen nog niet plaatsgevonden. Met als resultaat dat de therapie plotsklaps beëindigd werd. Nu gaat de arts alsnog overleggen met deze therapeuten in hoeverre de behandeling vervolgd moet worden. Dat houdt vermoedelijk in dat ik die therapieën opnieuw zal gaan volgen voor een onbepaalde tijd. Beetje onduidelijk allemaal.
Mijn pijnklachten aan het been houden ondanks de manuele therapie aan. Waarschijnlijk gaat het dus toch om zenuwpijn wat helaas zeer lastig te behandelen is. Om de pijn te verzachten heb ik medicatie gekregen. Voor de enthousiastelingen: amitriptyline. In zware doseringen is dit een antidepressiva, maar in lichte doseringen wordt dit ook voor pijnbestrijding gebruikt.
Daarnaast volg ik sinds kort op het Roessingh de therapie "arbeid". Hierbij moet ik administratieve werkzaamheden doen gedurende een langere tijd achter elkaar. Vorige week dinsdag heb ik dat voor het eerst gedaan. Na 2 uur was ik tamelijk moe. Eenmaal thuis viel ik dan ook al snel op de bank in slaap. Vrijdag heb ik gedurende 3 uur "gewerkt" en dat ging opvallend genoeg veel beter. Ook nu heb ik nog wel even bijgetankt op de bank, maar dat komt wel vaker voor sinds mijn infarct.
De werkzaamheden die ik bij arbeid moet doen, bestaan bijvoorbeeld uit het maken van contante verkoopnota's, waarbij je zonder gebruik te maken van een computer en rekenmachine, alles moet berekenen. Dus ook de BTW. Dat is toch wel tamelijk lastig. Ook heb ik een wedstrijdplanning moeten maken en ben ik nu bezig met zogenaamde redactiesommen. Stukken tekst met allerlei rekenkundige feitjes die tot een bepaalde rekensom gaan leiden. Dat is kl...werk eigenlijk, maar blijkbaar goed om de concentratie te kunnen beoordelen.
Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan de bedrijfsarts. Hierbij hebben
we afgesproken dat ik gedurende 3 uur per week (inclusief reistijd) mijn werk zal proberen te hervatten. De bedrijfsarts gaf wel aan dat het raadzaam is om tussen de therapie van het Roessingh en mijn werkhervatting, een hersteldag in te roosteren. Dit betekent wel dat ik de planning bij het Roessingh even om moet laten gooien. Ben benieuwd hoe soepel dat zal gaan.
Gisteren ben ik eerst bij de revalidatiearts van het Roessingh geweest. Ik had verwacht daar precies te zullen horen welke therapie we nog zouden gaan volgen en hoelang. Helaas, de waarheid bleek iets vager.... De arts gaf aan in overleg te zullen gaan met de therapeuten waarbij ik de sport volgde en de therapeut die de spiegeltherapie verzorgde (ergotherapie). Die therapieën waren heel plotseling gestopt, zonder dat het mij en de therapeuten precies duidelijk was waarom. Het bleek nu dat het komt door de zogenaamde zorgpaden. Deze zorgpaden duren een bepaalde tijd, 6 weken. Aan het einde van die periode moet er bepaald worden hoe verder. Maar de arts was op dat moment op vakantie en het overleg had dus toen nog niet plaatsgevonden. Met als resultaat dat de therapie plotsklaps beëindigd werd. Nu gaat de arts alsnog overleggen met deze therapeuten in hoeverre de behandeling vervolgd moet worden. Dat houdt vermoedelijk in dat ik die therapieën opnieuw zal gaan volgen voor een onbepaalde tijd. Beetje onduidelijk allemaal.
Mijn pijnklachten aan het been houden ondanks de manuele therapie aan. Waarschijnlijk gaat het dus toch om zenuwpijn wat helaas zeer lastig te behandelen is. Om de pijn te verzachten heb ik medicatie gekregen. Voor de enthousiastelingen: amitriptyline. In zware doseringen is dit een antidepressiva, maar in lichte doseringen wordt dit ook voor pijnbestrijding gebruikt.
Daarnaast volg ik sinds kort op het Roessingh de therapie "arbeid". Hierbij moet ik administratieve werkzaamheden doen gedurende een langere tijd achter elkaar. Vorige week dinsdag heb ik dat voor het eerst gedaan. Na 2 uur was ik tamelijk moe. Eenmaal thuis viel ik dan ook al snel op de bank in slaap. Vrijdag heb ik gedurende 3 uur "gewerkt" en dat ging opvallend genoeg veel beter. Ook nu heb ik nog wel even bijgetankt op de bank, maar dat komt wel vaker voor sinds mijn infarct.
De werkzaamheden die ik bij arbeid moet doen, bestaan bijvoorbeeld uit het maken van contante verkoopnota's, waarbij je zonder gebruik te maken van een computer en rekenmachine, alles moet berekenen. Dus ook de BTW. Dat is toch wel tamelijk lastig. Ook heb ik een wedstrijdplanning moeten maken en ben ik nu bezig met zogenaamde redactiesommen. Stukken tekst met allerlei rekenkundige feitjes die tot een bepaalde rekensom gaan leiden. Dat is kl...werk eigenlijk, maar blijkbaar goed om de concentratie te kunnen beoordelen.
Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan de bedrijfsarts. Hierbij hebben
we afgesproken dat ik gedurende 3 uur per week (inclusief reistijd) mijn werk zal proberen te hervatten. De bedrijfsarts gaf wel aan dat het raadzaam is om tussen de therapie van het Roessingh en mijn werkhervatting, een hersteldag in te roosteren. Dit betekent wel dat ik de planning bij het Roessingh even om moet laten gooien. Ben benieuwd hoe soepel dat zal gaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)