Deze week begon goed. Zondag en maandag had ik opvallend minder last van mijn been. Ik ben in het weekend begonnen met rugoefeningen die Sylvia destijds eens had gekregen van een fysiotherapeut. De medicijnen die ik tegen de pijn slik, lijken niet of niet veel te helpen en de manueel therapeut heeft ook niet de oplossing. Maar omdat de manueel therapeut denkt dat de klachten toch uit de rug voortkomen, heb ik geprobeerd mijn rug te versterken door de oefeningen. En die lijken dus te helpen. Maar als ik dinsdag na de manueel therapeut ben geweest en deze alleen maar heeft gekeken hoever ik beide benen nu kan rekken en strekken voordat het pijn doet, komt de pijn alweer opzetten. En die verdwijnt ook niet meer! Nadat ik woensdag kort op het werk ben geweest, doet het weer flink pijn. Daarbij begint de duizeligheid ook weer terug te komen. Die blijft helaas ook langere tijd weer aanwezig.
Zeer frustrerend! En dus probeer ik te analyseren wat ik deze week anders heb gedaan, zodat ik daar rekening mee kan gaan houden. Komt het doordat ik op het werk ben geweest, al was het maar kort? Ben ik thuis te druk? Maal ik teveel in mijn hoofd? Beweeg ik misschien juist te weinig of verkeerd???? Ik heb werkelijk geen idee!!! Alle mogelijkheden lijken onlogisch. Als ik deze problematiek op het Roessingh bespreek, is er ook een jonge meid aanwezig die luchtig opmerkt "ik probeer al 3 jaar te ontdekken waar het door komt, dus veel succes!". Niet echt het antwoord waarop ik gehoopt had. Is het dan toch echt iets waar ik mee moet leren leven?! Volgens de therapeut van de afdeling arbeid moet ik vaker pauze nemen, ongeveer om het half uur.... Niet erg praktisch en het past ook niet echt in mijn aard. Maar misschien is het toch wel verstandig.
De vermoeidheid en duizeligheid vind ik nog niet zo'n ramp, maar moeten leren leven met pijn vind ik niet zo'n prettig vooruitzicht. Gisteren ben ik vergeten mijn medicatie in te nemen. Toen ik er vlak voor het naar bed gaan nog aan dacht, leek het me wel eens zinvol om te kijken wat het verschil zou zijn. Vooral omdat ik het idee heb dat het niet werkt. Mmm, misschien was dat toch niet zo heel verstandig. De pijn lijkt vandaag toch wel heftiger. Volgende week neemt de revalidatiearts contact met me op om te horen hoe het gaat met deze medicatie. Ik verwacht dat we een alternatief gaan proberen, al hebben veel alternatieven bepaald geen prettige bijwerkingen... Ik ben er nog niet gerust op.
Eerst maar eens van het weekend genieten. Wie weet gaat het volgende week wel weer een stuk beter....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten