Een week therapie poliklinisch

Mijn eerste week waarbij ik therapie op poliklinische basis volg, zit erop. Ik heb 2 dagen therapie in de week. Het zijn dagen waarbij ik met name sportieve dingen moet doen, zoals (individuele) sport, zwemmen en fitness. De dagen zijn gelukkig niet helemaal volgepland van 8 tot 5, maar de individuele onderdelen zijn wel mooi achter elkaar gepland, zodat ik geen uren doelloos op het Roessingh hoef rond te hangen.

De eerste dag therapie ging erg goed. Ik was al vrij vroeg op het Roessingh, waardoor ik nog mooi even bij kon kletsen met andere revalidanten, waar je natuurlijk al snel een bepaalde band mee opbouwt. Helaas bleek de man die tijdens de dag van mijn ontslag weer op werd genomen in het ziekenhuis onder verdenking van een nieuwe CVA, nog niet terug. Dat kan geen goed teken zijn. Inmiddels heb ik begrepen dat het ook inderdaad niet zo goed met hem gaat. Hij blijkt nu ook uitvalsverschijnselen (een verlamming dus) te hebben. Zwaar kl****
Ik voelde me na deze dag therapie lichamelijk gelukkig erg goed. "Inspanning is ontspanning" leek absoluut van toepassing. Ik kreeg er ook meer energie van. De volgende dag voelde ik me ook goed.
Vrijdag had ik opnieuw therapie. Door de ervaringen van woensdag was ik van mening dat ik er iets fanatieker tegenaan kon gaan. Het voelde allemaal prima. Het fietsen buiten ging ook super! Na de therapie ben ik naar de bus gelopen. Eenmaal aangekomen in de stad, besloot ik Sylvia van het werk op te halen. Zij werkt namelijk in de stad. Sylvia zou al haast vrij zijn tegen de tijd dat ik bij haar zou zijn. Daarbij hebben ook haar collega's (net als die van mij) veel interesse getoond in mijn situatie. Toch is het nog een heel stuk lopen naar haar werk. De trip bleek zwaarder dan ik ingeschat had. Dat we daarna ook nog Guido van mijn schoonouders op moesten halen, hielp ook niet echt.
Zaterdag bleek de inspanning van vrijdag inderdaad te veel te zijn geweest. Mijn evenwicht is beroerd en ik voel me licht in mijn hoofd. Regelmatig moet ik steun zoeken om niet om te vallen. Mmm, blijkbaar heb ik mijn grenzen dus overschreden. Een leer voor de volgende keer.

Zaterdag werd er overigens nog een prachtig boeket van mijn collega's bezorgd. Deze bleek een week te laat te zijn, maar dat kwam eigenlijk prima uit! Want die week daarvoor hadden we nog 3 bossen op de vaas staan een een 4e zou een probleem t.a.v. lege vazen hebben opgeleverd. Daarbij heeft Intratuin al wijze van excuus een extra "boeket" van Amarillissen kado gedaan. Dus 2 voor de prijs van 1!