Een nieuw begin

Het jaar 2012 is begonnen. Een goed moment om al mijn volgers een goed, maar vooral gezond 2012 toe te wensen!

Een verblijf in het Roessingh leert je wel dat gezondheid niet vanzelfsprekend is. Ook krijg je er meer respect voor andere mensen, in het bijzonder die met een beperking. Ik hoop dat deze blog er toe kan bijdragen dat er meer respect voor elkaar komt. In het Roessingh zijn mensen in tranen, omdat ze na intensieve therapie weer een paar passen zonder een rolstoel kunnen zetten, zodat ze met de kerstdagen overdag naar huis mochten. Dat is best heftig om mee te maken. Het is niet fijn te horen dat ze zich eenmaal thuis realiseren dat ze zich nog lang niet zelfstandig kunnen redden...

Zelf ben ik gelukkig al op het punt aanbeland dat ik kan starten met spinning. Afgelopen vrijdag heb ik eerst een half uur meegedraaid om te kijken hoe dat gaat en welke reactie mijn lichaam daarop geeft. Tot mijn eigen verbazing kon ik het behoorlijk volhouden (we gaan dan natuurlijk ook niet tot het uiterste) en ik heb er minder last van gehad dan ik had verwacht. Ik had het zwemmen bewust al afgezegd, omdat ik al last had en ik bang was dat de spinning dit alleen maar zou verergeren. Aanstaande vrijdag gaan we de spinningsessie uitbouwen, althans als het aan mij ligt. Gisteren hebben we ook de fitnessoefeningen geintensiveerd. Ik had nog best last van mijn linkerbeen, maar tot nu toe is dat gelukkig niet erger geworden na deze training. Misschien is het er zelfs wel beter van geworden! Vreemd, ik snap het niet. Hopelijk kan de neuroloog me daar binnenkort meer over vertellen.

Aanstaande maandag krijg ik weer een MRI-scan. Helaas moet ik dan nog wel een week wachten op de uitslag.