Gisteren was het dan zover, om half 11 werden we verwacht. De dag ervoor tas ingepakt, maar ja wat neem je mee. We hadden geen lijstje of zo gekregen en wisten ook nog niet welke therapieën Frank deze week zou krijgen. Dus van alles en nog wat maar ingepakt. Ruim optijd gemeld aan de balie, uiteindelijk werden we opgehaald door een verpleegster. Zij leide ons naar afdeling 3 kamer 14, de plek waar Frank de komende tijd zal verblijven/slapen. Hij deelt de kamer met 1 andere man, maar deze is dan niet aanwezig. Nadat we onze jassen hebben opgehangen en de tas weg hebben gezet krijgen we een intake gesprek met een andere zuster. Dat duurt een tijd, ze wil veel weten en komt tot de ontdekking dat het Wallenberg syndroom ook haar niet bekend is, maar ja wie wel....
Ze vragen om een overdracht van het ziekenhuis, maar die hebben we niet gekregen!! Niet echt handig. Ook moeten we de medicijnen afgeven, zij gaan het dan overnemen en bestellen (hoezo we hebben het toch bij ons, maar nee zij bestellen daar ook...) die van ons kunnen weer mee naar huis. Tegen 12 uur zit ik weer in de auto opweg naar huis, waar mijn moeder met Guido alvast is gaan eten. Mijn moeder heeft heel fijn het strijkgoed weggewerkt, dank je wel mam ik ben er erg blij mee.
In de loop van de dag heb ik regelmatig contact met Frank, hij heeft niet veel te doen. Deze dag staat er dan ook niets op de planning... het voelt een beetje zinloos om daar te zijn. Tijdens het avondeten verslikt hij zich nog wel weer en ook vandaag tijdens de lunch gebeurt dit. Iets wat in huis haast niet voorkwam... De man bij hem op de kamer lag er al vroeg in, Frank besloot daarom om ook maar vroeg het bed in te duiken. Hij gaf vanmorgen aan wel redelijk geslapen te hebben. Tijdens het ontbijt is er ook iemand van de logopedie bij, die maakt wat aantekeningen omtrend Franks eten. We gaan ervan uit dat hij hier later nog iets van terug ziet/hoort tijdens de therapie. Deze ochtend staat er niets op het program, maar gelukkig heeft hij een rondleiding gehad (sporthal, zwembad, hobby ruimte enzo), hij komt tot de ontdekking dat het een heel groot centrum is!! De verpleging geeft dan ook aan dat de 1e keer therapie ze personen wegbrengen, maar zodra iemand zelf de weg weet je ook zelfstandig mag gaan. In de middag is de arts van de afdeling langs geweest, deze is erg positief over Frank en twijfeld eigenlijk aan het nut van het klinische verblijf. Dus dit zal dan wel niet zo lang duren. Aangezien Frank al een week in huis is geweest, kan de arts dan ook niets anders dan het goedkeuren van het weekendverlof Joehoe, wij blij. Dit houdt in dat ik Frank vrijdagmiddag vanaf 15 uur mag ophalen en zondag voor 22 uur weer terug moeten brengen (als dat dan nog aan de orde is). Ook is er vanmiddag een sportintake gepland, daarin wordt besproken waar ze Frank voor gaan inplannen om de conditie wat op te krikken. Zwemmen staat op de planning, een soort van fitness en er komt nog iets bij, alleen weten ze nog niet wat. Voor morgen staat er in ieder geval fysio op de planning en diëtitiek. Vrijdag activiteiten/hobby, fysio en ergo. In het weekend wordt de nieuwe planning voor de nieuwe week gemaakt. Als het goed is ziet de agenda er voor volgende week drukker uit.
Mocht je Frank een keer willen bezoeken dan kan dat door de week elke avond van 19 tot 21 uur. Het is wel handig om even aan mij of Frank (via mobiel) te laten weten dat je komt. We zitten waarschijnlijk benenden in de kantine, daar is het namelijk iets leuker zitter dan boven op de afdeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten