Weekendverlof!!!

Vrijdagochtend krijg ik van Frank het bericht dat hij zowel zaterdag als zondag naar huis mag, maar 's avonds wel in het ziekenhuis moet zijn. Daarnaast is het ook nog zo dat hij zn beetje de hele dag naar huis mag, bij mij slaat even de stress toe. Ik heb niets fatsoenlijks te eten in huis en had er ook geen rekening mee gehouden dat hij mee zou eten. Als ik hem vraag waar ik rekening mee moet houden, krijg ik als antwoord "geen paniek, komt goed" hier heb ik dus niets aan. Dan nog maar een poging, de voorkeur gaat uit naar aardappelpuree en een gehaktbal. Voor zondag stel ik voor een vispotje te maken. Ok is goed, dus boodschappen doen. Gelukkig is Guido bij mijn ouders en kan ik hem daar laten tot na het spreekuur die avond. Dus vanuit het werk direct naar huis, aangezien ik erg moe ben toch maar eerst naar bed. Anderhalf uur geslapen, daarna boodschappen gedaan. Ik heb in 1 keer veel energie en besluit de box uit de kamer te doen en de kamer ook direct maar om te gooien. Als Renee en Jose komen staat de woonkamer op zn kop. Jose gaat het toilet schoonmaken en Renee helpt met stofzuigen en de boel weer op de plek te zetten. Ze hebben ook eten voor ons meegenomen, wat fijn toch dat je zulke vrienden mag hebben. Ook de was werken we samen weg, heerlijk zn opgeruimd huis.... Na het eten gaan we naar Frank en daarna haal ik Guido weer op, zonder te morren zit ik hem in de auto en leg hem weer in zijn eigen bedje. Hij slaapt direct weer verder, hij weet momenteel bijna niet anders.....  Ik heb met Frank afgesproken om hem tussen 10 en 11 op te halen, aangezien mijn moeder om kwart over 9 al voor de deur staat, ben ik er mooi vroeg. We krijgen wat nutridrankjes en pillen mee en kunnen gaan. We hebben een heerlijk rustige dag en de heren genieten van elkaar en ik van hen!! Nu ik dit schrijf begin ik te janken, zo blij dat het nu al zo goed gaat.... Guido is wel erg druk, meer dan anders. Maar gelukkig lijkt Frank hier geen last van te hebben. We eten samen brood en avondeten, heerlijk weer met zn drieëen aan tafel. Ook Guido eet naar mijn idee wat beter dan de laatste dagen. We hebben gisteren al afgesproken dat we Frank na het avondeten terug brengen, aangezien Guido altijd op tijd op bed ligt en wie niet daar ook weer oppas voor willen vragen. Dus rond 18 uur stappen we met zn allen in de auto en gaan terug naar het ziekenhuis. Nog even kletsen en dan ga ik weer terug met Guido naar huis. Manneke in bed gelegd en niet weer gehoord, ook voor hem was het vermoeiend....
Ik kleed me lekker om en ga met een kop koffie op de bank zitten, nagenieten van de dag. Veel mensen sturen berichtjes en regelmatig gaat de telefoon. Sorry maar telefoon heb ik nu even geen zin in en laat ik gaan. De berichtjes heb ik nog wel beantwoord, maar nu wil ik even rust.

Morgen kunnen we Frank weer ophalen en nog een dag genieten van elkaar. Ik heb er zin in.