Vanmorgen was dus positief, maar dat bleek achteraf van korte duur. In de loop van de ochtend heb ik even met Frank gesmst. Hij gaf aan dat een aantal slangetjes weg waren en dat hij even op het bed had gezeten.
Toen ik vanavond op het spreekuur kwam vond ik direct al dat hij er niet lekker uitzag. Hij vertelde dat die z'n beetje de hele dag al hoofdpijn had en toch ook weer regelmatig de hik. Wat dan weer resulteerd in zere ribben. Hij krijgt wel paracetamol of een zetpil, maar die doen heel weinig. Hij gaf aan veel geslapen te hebben, mede vanwege de hoofdpijn. Vanmorgen hebben ze hem helemaal gewassen, hij mocht het zelf doen, maar heeft zich lekker laten wassen (door dames!!). Heerlijk schoon pyama jasje aan. Hij gaf aan dat het dubbelzien toch ook af en toe weer terug komt en dat met name naar rechts kijken dan heel vervelend is. En dan is het ook nog is zo dat hij zo in de kamer ligt dat iedereen van rechts binnenkomt en daar ook de meeste plek is. Links kun je haast niet bij... wat k*t ook weer. Ze vroegen hem of hij ook koud en warm kon voelen met de linker (verdoofde) kant. Geen idee... Dus verpleegster weer weg en komt terug met 2 bekertjes. Frank moest voelen en gaf aan dat de beker warm aanvoelde. Toen de andere beker, hij zei dat hij toen zo iets had van nou dan moet dit koud zijn, maar voelde dat niet. Daarna moest hij er een vingen insteken, maar ook daar voelde hij geen verschil in de beide bekers ook met andere vingers niet. Daarna met de rechter (goede) hand geprobeerd en daar was duidelijk verschil te voelen in beide bekers. Dus..... weer een symptoom erbij.
Ook tijdens het spreekuur had hij erge hoofdpijn. Er zou visiste komen, maar ik heb direct met Frank overlegd dat we ze niet zo heel lang zouden laten blijven. Daar was hij erg blij mee, hij is ook erg moe, dat kun je zien aan hem. Goed visite komt, direct in tranen (wat ik zeker niet raar vind), het is ook enorm schrikken. Frank heeft namelijk nu een sonde door de neus en dat ziet er vreemd uit. Daarnaast is dit niet de beste dag/avond en dat zie je aan hem. Visite na 10 weer weggestuurd, ben nog even meegelopen. Ze waren erg geschrokken, maar wie niet. Gelukkig snapen ze heel goed waarom ze zo snel weer wegmoesten. Bedankt dat jullie geweest zijn. Zelf ben ik ook om half 8 al weer weggegaan. Mijn paraplu vergeten, dus weer terug. Lag hij al in het donker op de zij, bijna te slapen... Dus goed aangevoeld dat visite vanavond niet zo goed was. Hij kreeg ook weer de hik tijdens het bezoekuur, dit gaat vaak samen met drukte op zijn kamer heb ik gemerkt.
Morgen ga ik samen met Guido naar het ochtendspreekuur.. Ben erg benieuwd hoe beide mannen daar op reageren.. Frank mist Guido heel erg, maar laat dit niet zo blijken. De arme schat. Ook merk ik aan Guido dat hij zijn papa mist, was met name vanmiddag niet zich zelf en heeft veel gehuild, moest ook veel sneller huilen dan anders. Morgenmiddag komt franks broer langs. Voor de avond houden we het rustig, aangezien het tegen de avond toch wel wat slechter gaat. Plus dat zondagochtend vrienden langs komen en zondagmiddag ook. Maar dit hangt er nog wel om, als Frank ze morgen ook niet zo goed voelt kan het best zijn dat we samen besloten om 1 van de 2 af te zeggen. Hij is nu belangrijker dan visite krijgen....
De MRI en echo hebben vandaag helaas niet plaats gevonden, hij heeft zelf vandaag aan de verpleging gevraagd hoe dat zit. Blijkt dat daar wachtlijsten voor zijn, tuurlijk waarom ook niet. De kans was ook niet erg groot dat het morgen plaatst vindt, tenzij er iemand uitvalt... Dus wachten maar weer. Wel hebben ze gisterenavond laat, vanmorgen en volgens mij in de loop van de nacht ook nog bloedgeprikt. Dit met name omdat hij na het inbrengen van de sonde gisteravond koorts kreeg. Ze waren bang dat het voor een ontsteking zou zorgen, maar gelukkig is dit niet het geval.
Elke avond denk ik, nu hou ik het kort met schrijven. Maar steeds weer wordt het een lang verhaal. Voor mijn gevoel wil ik ook niets vergeten op te schrijven, dus nou ja dan maar een lang verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten