Weer thuis

Gisteren had de logopedist erover dat Frank zo goed was dat zij dacht dat hij 1 dezer dagen wel naar huis zou mogen... Afwachten dan maar.
Vanmorgen kwam de fysio en die was zelfs al van mening dat Frank vandaag naar huis ging, terwijl wij nog van niets wisten. Ook de verpleging had erover met Frank, maar gaf aan dat het intern nog allemaal overlegd moest worden. Weer wachten dus. Pas na het bezoekuur kwam het verlossende woord eruit, Frank mocht naar huis. Joehoe wat fijn, eindelijk niet meer alleen slapen!!
Gelukkig had ik een vriendin met de kleine opbezoek, die wilde wel even blijven (heeft uiteindelijk 1 1/2 uur geduurd) wat heel fijn was. We moesten namelijk ook langs livio een rollator ophalen en langs de apotheek een heel zooitje aan medicijnen.... Maar tegen kwart over 5 eindelijk weer thuis. Guido was helemaal blij. Gezellig weer met ons drieëen gegeten en samen Guido naar bed gebracht. Frank moet zich 25 oktober om 10.30 melden op het roessingh maar we weten eigenlijk niet of hij daar nu moet blijven of dat het poloklinisch is. Daar gaan we 1 deze dagen dan maar even over bellen.

Het gaat dus erg goed, maar lopen is en blijft lastig. Vandaag ook de rollator. In huis red Frank zich wel, maar voor de langere stukken wordt het lastiger. Eten gaat ook goed, maar hij moet wel heel goed kauwen en doet er wat langer over dan anders. Ook het zien gaat beter, sinds deze middag ziet hij niet dubbel. Maar nu hij wat meer moe wordt, merkt die dat het dubbel zien ook weer een beetje terugkomt. De hik is ook niet meer en de medicijnen hiervoor worden in de komende dagen afgebouwd, heel fijn weer 1 minder.